Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Αλλοτρίωση




Μία στιγμή, μία ανάσα.
Κάτι για το οποίο
ν'αξιζε να μιλήσεις,
να ουρλιάξεις,
ή να τρέμεις.

Πίσω απ'την αυλαία
στ'αδεια καθίσματα,
η ζωή ανακάθεται,
περιμένοντας τις πράξεις.

Λίγες στιγμές:
Εσύ και το μαραμένο σου χαμόγελο.
Ν'αγκομαχάει απέναντι
απο μέρες παγωμένες.

Κάποιος χρόνος:
Εμείς και τ'αθόρυβά μας γέλια.
Σε ταινίες βουβές.
Σκιές που τρεμοσβήνουν.

Μία αναλαμπή:
Ο άνθρωπος με την ασθενική του νοσταλγία.
Οργή εκφρασμένη,
σε κολάζ ψυχωτικής μουτζούρας.


Μονάχα μια στιγμή,
μία ανάσα μετέωρη,
πόσο δύσκολη είναι η μετάβαση:

Κάτι που εσώτερα διαβρώνει
πρόσωπα,
κόσμους

και λέξεις










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου