Ποτέ μου δε με ένοιαζε να ζω για μένα.
Ήθελα να ζω.
Ποιόν να συγκινήσει οποιαδήποτε ελεύθερη δύναμη;
Ακόμα "εκείνοι" απασχολούνται σαν μαριονέτες,
με το πόσο βολικά θα πεθάνουν.
Κάθε "στοργικό" χαμόγελο διαλέγει το νεκροκρέβατό του.
Στην Λήθη....
Κάτω απο έναν Ήλιο που μας φωτίζει απάτες...
που γελάει σαρκαστικά...
με τα ψέματά μας...
Να λέμε πως τάχα στολίσαμε τις ψυχές μας,
και ας τις ποτίζουμε δηλητήριο...
Και απέμεινα στο ανοιχτό παράθυρο,
να κοιτάω τον ήλιο που χάιδευε τα ελεύθερα χελιδόνια...
Η σκόνη γυροφέρνει τις ανάσες μου...
που σβήνουν..αργά..
Αυτές οι ακτίνες λιώνουν της ψυχής μου τις μάσκες,
κάτω απ'τις αδύναμες σκέψεις μου...
Στο καρναβάλι που φωλιάζει η σκιά μου, έρχεται και φεύγει παντού...
Νιώθω τον νωχελικό θυμό,
νιώθω μοναξιά σε αυτά τα στενά....
Ήθελα να ζω.
Ποιόν να συγκινήσει οποιαδήποτε ελεύθερη δύναμη;
Ακόμα "εκείνοι" απασχολούνται σαν μαριονέτες,
με το πόσο βολικά θα πεθάνουν.
Κάθε "στοργικό" χαμόγελο διαλέγει το νεκροκρέβατό του.
Στην Λήθη....
Κάτω απο έναν Ήλιο που μας φωτίζει απάτες...
που γελάει σαρκαστικά...
με τα ψέματά μας...
Να λέμε πως τάχα στολίσαμε τις ψυχές μας,
και ας τις ποτίζουμε δηλητήριο...
Και απέμεινα στο ανοιχτό παράθυρο,
να κοιτάω τον ήλιο που χάιδευε τα ελεύθερα χελιδόνια...
Η σκόνη γυροφέρνει τις ανάσες μου...
που σβήνουν..αργά..
Αυτές οι ακτίνες λιώνουν της ψυχής μου τις μάσκες,
κάτω απ'τις αδύναμες σκέψεις μου...
Στο καρναβάλι που φωλιάζει η σκιά μου, έρχεται και φεύγει παντού...
Νιώθω τον νωχελικό θυμό,
νιώθω μοναξιά σε αυτά τα στενά....
Parakseno keimeno..tha borouses n m eksigiseis t itheles n peis?
ΑπάντησηΔιαγραφήGrafeis pws dn thes n zeis g tn eauto s. Alla apla n zeis. (sans n mn uparxei stoxos)
grafeis g ena hlio p fwtizei apates.
K t idio ilio fwtizei t xelidonia( p ine san I prosopopoiish ts eleutherias g sena an t katalaba kala)
milas g ts maskes ts psyxhs s k omws ine autes oi upokritikes maskes p ine I anusixia s.
Telos milas g ena " nwxeliko thymo".
Pws duo Toso antithetes enoies n sinuparxoun otan t ena apaitei suneidish k t allo t routina?( tn agnoia)
Γεια χαρά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ακριβώς θέλεις να σου εξηγήσω?
Γιατί το να μην ζεις για τον εαυτό σου το ταυτίζεις με την μη ύπαρξη κάποιου στόχου? Γιατί δεν υπάρχει στόχος??
Συνήθως ο ήλιος είναι το φως, δηλαδή μια πηγή αλήθειας. Αυτή η αλήθεια, έτσι όπως τη δέχονται οι περισσότεροι, δεν αποκλείω την πιθανότητα να είναι και μια απάτη, σε γενικότερο επίπεδο, για αυτό το "φωτίζει απάτες" είναι μια αντίθεση, που εννοεί ότι μέσα στην αλήθεια που μας προσφέρουν άπλετα τα φώτα έτσι όπως τα αντιλαμβανόμαστε (είτε τα φώτα των ΜΜΕ, είτε της "κοινής γνώμης") , υπάρχουν διάφορες απάτες μέσα εκεί. Τις οποίες μπορεί να τις αναγνωρίζουμε μπορεί και όχι.
Όλος αυτός ο μηχανισμός είτε της αλήθειας που μας παρουσιάζεται, είτε της απάτης, δεν παύει να παρενοχλεί και τα ελεύθερα "χελιδόνια", που σημαίνουν τις ελεύθερες σκέψεις. Μπλέκονται στην ουσία οι απάτες με τις ελεύθερες σκέψεις των ανθρώπων, και φέρνουν την αμφισβήτηση.
Μου αρέσει πολύ το σημείο με τις "μάσκες", εκεί εννοώ το εξής: Οι μάσκες της ψυχής είναι αυτό που "θέλω" να πιστεύω ως αλήθεια, αλλά δεν είναι, αυτό που "θέλω" να παρουσιάζω, εξαπατώντας τον εαυτό μου με τη μάσκα που βάζω στην ψυχή μου.Αναγνωρίζοντας όμως το ψέμα στην "αλήθεια" του άλλου (που μεταφέρεται στις ακτίνες του ήλιου) , σκοτώνω και το δικό μου "ψέμα", δηλαδή τις μάσκες. Έτσι οι ακτίνες του ήλιου λιώνουν τις μάσκες της ψυχής μου.
Συνείδηση πολλές φορές απαιτεί και η νωχελικότητα και ο θυμός ;) Ρουτίνα επίσης μπορεί να υπάρχει και στα δύο. Ωστόσο, εδώ, ο νωχελικός θυμός, είναι αυτός που περιέχει μια δόση "ηρεμίας", με την έννοια του ότι "δε μπορώ" και δεν θέλω να τον εκφράσω με την σκληρότητα που φέρει, αλλά μόνο εξευγενισμένα, δηλαδή συνειδητοποιημένα.